Ramon Jan Vet

Dag vogels, dag bloemen, dag kinderen. Pas op als een politicus, bestuurder, mens, CEO, voorlichter, manager iets mompelt als: Ik heb hier geen actieve herinnering aan. Wat is liegen en wat is de waarheid, dat is voor iedereen anders. Het is zo suggestief. Met de kennis van nu hadden we het toen anders gedaan. Of ik knollen voor citroenen verkoop. Deze vraag kunt uzelf beantwoorden. Je moet kathedraal of voetbalstadion denken. We zijn ermee bezig. Ik hoor wat je zegt. Dat neem ik mee. Ik begrijp wat je bedoelt. Daar kom ik later op terug. Kan ik je terugbellen. Ik stuur je een mail. Managen is een wisselwerking, wat je er in stopt komt terug. Achteraf had ik het niet anders gedaan. Democratie in de bedrijfscultuur heeft altijd onderhoud nodig. Kijk, voor een visie, moet je naar de opticien. Het is wat het is. Belangenverstrengeling of vriendendienst, het is maar hoe je ertegen aankijkt. Graai of aaicultuur. Ik wil het beste voor iedereen. De functie kent een tijdsdruk en een dwingend karakter.  Ja, hoe vaak moet ik het nog uitleggen. Het is onvoorspelbaar met tempo en zorgvuldigheid. Maar ook blootgesteld aan conflicterende situaties met een piekbelasting. Ach, er is altijd een functie elders. Ik organiseer geen tegenspraak. Wel bij de feiten blijven. Blijf eens zakelijk en laat je emotie maar thuis. De cijfers laten zien dat we hier toch de stekker eruit moeten trekken. Onderzoek heeft aangetoond dat er metaalmoeheid is geconstateerd. Dat is zo besloten. Ben je nou een jaknikker of niet. Past je leven nog wel bij je. Aan alles zit een houdbaarheidsdatum. Ik weet... niet meer dan dat ik jullie kan zeggen. Dat is wat ik weet, maar dat zeg ik niet. Ik weet... natuurlijk niet wat ik niet weet. Weet u het nog?